ODMIANA TAJA - ONOBRYCHIS VICIIFOLIA VAR. TAJA
Wieloletnia roślina motylkowata, osiągająca 40-70 cm wysokości. Jest źródłem wartościowej paszy w postaci zielonki i siana, zasobnej w białko, witaminy i inne cenne składniki odżywcze. Jako roślina dietetyczna, w postaci zielonki szczególnie zalecana jest w żywieniu młodych zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. W przeciwieństwie do koniczyny, skarmiana nawet w młodym stadium i na mokro, nie powoduje wzdęć u przeżuwaczy. W żywieniu krów poprawia smak mleka i masła. Jako lepiej strawna niż lucerna może być stosowana w żywieniu trzody chlewnej. Nasiona esparcety są bogate w białko i mogą częściowo zastępować owies w żywieniu koni.
Odmiana o łodygach wzniesionych, słabo owłosionych. Wytwarza kwiatostany groniaste wydłużone, o barwie różowej. Owocem jest okrągły, owłosiony strąk. Nasiona nerkowate, żółte do zielonkawobrunatnych. Jest rośliną silnie miododajną i strukturotwórczą. Stanowi doskonały przedplon dla roślin następczych. Uprawiana przez 2-3 lata przywraca żyzność glebie. Dzięki dobrze rozwiniętemu korzeniowi palowemu dobrze sobie radzi z dłużej trwającą suszą. Skutecznie hamuje erozję gleb, może być stosowana do rekultywacji skarp i usypisk. Bardzo dobrze zimuje, ma dobrą energię odrastania na wiosnę i po pokosach. Jest odporna na wyleganie. Esparcetę uprawia się na zbiór zielonej masy (jeden pokos), później można wypasać bydłem. Można ją też uprawiać przemiennie na zieloną masę i nasiona. W użytkowaniu tylko na zieloną masę trwałość plantacji wynosi 3 lata, przy użytkowaniu przemiennym (na zieloną masę i nasiona) – 5-6 lat.
ZALECENIA UPRAWOWE
Wymagania glebowe: Esparceta ma zdecydowanie mniejsze wymagania niż koniczyna i lucerna. Może być uprawiana na wszystkich rodzajach gleb zawierających wapń, z wyjątkiem gleb zimnych, podmokłych i kwaśnych. Jest rośliną ciepło- i światłolubną. Jej wegetacja na wiosnę zaczyna się dość późno (plantacja łatwo się zachwaszcza). Stanowisko musi być wolne od chwastów, a zwłaszcza od perzu.
Nawożenie: Przedsiewnie: N – 30kg/ha, P2O5 – 80 kg/ha, K2O – 140 kg/ha. Pogłównie (w każdym roku użytkowania): P2O5 – 80 kg/ha, K2O – 100 kg/ha.
Siew: Można wysiewać w siewie czystym (do końca maja) oraz jako wsiewkę w zboża jare (wczesna wiosna).
Norma wysiewu: 70-90 kg/ha (rozstawa rzędów 15-20 cm).
Zbiór: W uprawie na zielonkę pierwszy pokos zbieramy na początku kwitnienia. Następny pokos można wypasać bydłem w miarę odrastania. Nie wypasać owcami – zbyt nisko przygryzają rośliny.Plon zielonej masy 50-70 t/ha.
Wieloletnia roślina motylkowata, osiągająca 40-70 cm wysokości. Jest źródłem wartościowej paszy w postaci zielonki i siana, zasobnej w białko, witaminy i inne cenne składniki odżywcze. Jako roślina dietetyczna, w postaci zielonki szczególnie zalecana jest w żywieniu młodych zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. W przeciwieństwie do koniczyny, skarmiana nawet w młodym stadium i na mokro, nie powoduje wzdęć u przeżuwaczy. W żywieniu krów poprawia smak mleka i masła. Jako lepiej strawna niż lucerna może być stosowana w żywieniu trzody chlewnej. Nasiona esparcety są bogate w białko i mogą częściowo zastępować owies w żywieniu koni.
Odmiana o łodygach wzniesionych, słabo owłosionych. Wytwarza kwiatostany groniaste wydłużone, o barwie różowej. Owocem jest okrągły, owłosiony strąk. Nasiona nerkowate, żółte do zielonkawobrunatnych. Jest rośliną silnie miododajną i strukturotwórczą. Stanowi doskonały przedplon dla roślin następczych. Uprawiana przez 2-3 lata przywraca żyzność glebie. Dzięki dobrze rozwiniętemu korzeniowi palowemu dobrze sobie radzi z dłużej trwającą suszą. Skutecznie hamuje erozję gleb, może być stosowana do rekultywacji skarp i usypisk. Bardzo dobrze zimuje, ma dobrą energię odrastania na wiosnę i po pokosach. Jest odporna na wyleganie. Esparcetę uprawia się na zbiór zielonej masy (jeden pokos), później można wypasać bydłem. Można ją też uprawiać przemiennie na zieloną masę i nasiona. W użytkowaniu tylko na zieloną masę trwałość plantacji wynosi 3 lata, przy użytkowaniu przemiennym (na zieloną masę i nasiona) – 5-6 lat.
ZALECENIA UPRAWOWE
Wymagania glebowe: Esparceta ma zdecydowanie mniejsze wymagania niż koniczyna i lucerna. Może być uprawiana na wszystkich rodzajach gleb zawierających wapń, z wyjątkiem gleb zimnych, podmokłych i kwaśnych. Jest rośliną ciepło- i światłolubną. Jej wegetacja na wiosnę zaczyna się dość późno (plantacja łatwo się zachwaszcza). Stanowisko musi być wolne od chwastów, a zwłaszcza od perzu.
Nawożenie: Przedsiewnie: N – 30kg/ha, P2O5 – 80 kg/ha, K2O – 140 kg/ha. Pogłównie (w każdym roku użytkowania): P2O5 – 80 kg/ha, K2O – 100 kg/ha.
Siew: Można wysiewać w siewie czystym (do końca maja) oraz jako wsiewkę w zboża jare (wczesna wiosna).
Norma wysiewu: 70-90 kg/ha (rozstawa rzędów 15-20 cm).
Zbiór: W uprawie na zielonkę pierwszy pokos zbieramy na początku kwitnienia. Następny pokos można wypasać bydłem w miarę odrastania. Nie wypasać owcami – zbyt nisko przygryzają rośliny.Plon zielonej masy 50-70 t/ha.
