Pszenica jara
Areał uprawy pszenicy jarej wynosi w Polsce 380 tys. ha i ulega zmianie w kolejnych latach, w zależności od strat, które nastąpiły po zimie w uprawach ozimych. Uprawa tego gatunku ma największe znaczenie na Podlasiu, na Pomorzu Zachodnim i Dolnym Śląsku. Pszenica jara, obok pszenicy ozimej, to bez wątpienia najcenniejszy gatunek zboża. Jej zalety sprawiają, że uprawia się ją nie tylko na plantacjach towarowych. Jest znacznie przydatniejsza niż forma ozima, dla gospodarstw ekologicznych. Odmiany wyhodowane w Polsce charakteryzują się niską i odporną na wyleganie słomą, dobrym wykorzystaniem nawozów mineralnych i wysoką plennością. Jakość ziarna pszenicy zależy od cech genetycznych odmian, przebiegu pogody i zastosowanej agrotechniki.
Wprawdzie pszenica jara plonuje nieco słabiej niż odmiany ozime, niemniej jednak przewyższa je pod względem walorów gospodarczych. Krótszy okres wegetacji generuje niższe koszty uprawy. Przez krótszy czas rośliny są narażone na niekorzystne czynniki środowiska, takie jak patogeny, szkodniki i niektóre chwasty. Łatwiejszy jest dobór lepszego przedplonu, możliwa jest uprawa na glebach nieco gorszych, ale o pH zbliżonym do obojętnego (6,5-7,0). W warunkach wysokich temperatur i dobrego nasłonecznienia pszenica jara dojrzewa ok. 10 dni później niż forma ozima, co powoduje, że ziarna gromadzą więcej glutenu i białka, o lepszej jakości.
MHR JUTRZENKA TRITICUM AESTIVUM VAR. MHR JUTRZENKA
NOWOŚĆ!!! ROK REJESTRACJI 2018
Odmiana jakościowa (Grupa A)
Szczególnie przydatna do mniej intensywnej technologii uprawy, rośliny średniej wysokości o bardzo dobrej odporności na wyleganie i choroby grzybowe, możliwość ograniczenia do minimum potrzeby stosowania kosztownych zabiegów ochrony roślin. Wysoki poziom plonowania również w warunkach intensywnej technologii uprawy (wg. COBORU 2018: A1 - 101%, A2 - 101% wzorca). Wczesny termin dojrzewania - lepsza odporność na okresowe susze, szybszy zbiór z pola, więcej czasu na przygotowanie pola dla rośliny zastępczej. Zalecana w uprawie w mieszankach zbożowych i zbożowo- strączkowych. Bardzo dobre parametry ziarna i mąki - wysoka liczba opadania, sedymentacji oraz zawartości białka i glutenu. Bardzo dobra wodochłonność i objętość chleba oraz wyrównanie ziarna przy wysokiej MTZ.
Norma wysiewu: 400-450 nasion/m2, 190-220 kg/ha
Szczególnie przydatna do mniej intensywnej technologii uprawy, rośliny średniej wysokości o bardzo dobrej odporności na wyleganie i choroby grzybowe, możliwość ograniczenia do minimum potrzeby stosowania kosztownych zabiegów ochrony roślin. Wysoki poziom plonowania również w warunkach intensywnej technologii uprawy (wg. COBORU 2018: A1 - 101%, A2 - 101% wzorca). Wczesny termin dojrzewania - lepsza odporność na okresowe susze, szybszy zbiór z pola, więcej czasu na przygotowanie pola dla rośliny zastępczej. Zalecana w uprawie w mieszankach zbożowych i zbożowo- strączkowych. Bardzo dobre parametry ziarna i mąki - wysoka liczba opadania, sedymentacji oraz zawartości białka i glutenu. Bardzo dobra wodochłonność i objętość chleba oraz wyrównanie ziarna przy wysokiej MTZ.
Norma wysiewu: 400-450 nasion/m2, 190-220 kg/ha
HARENDA - TRITICUM AESTIVUM VAR. HARENDA
|
Odmiana jakościowa (grupa A/B).
Zarejestrowana w 2014 roku. Rewelacyjna plenność na terenie całego kraju. W badaniach rejestrowych w 2013 r. uzyskała najwyższe plony na obu poziomach agrotechniki a1 – 109 % wzorca, a2 – 104% wzorca. Odmiana średniowczesna. Dobra wartość technologiczna ziarna. Dobre parametry technologiczne ziarna: wysoka masa 1000 nasion, dobre wyrównanie ziarna, duża gęstość ziarna w stanie zsypnym. Rośliny średniej wysokości o bardzo dobrej odporności na wyleganie – 8,5 w skali 9-stopniowej. Duża odporność na choroby, szczególnie na choroby podstawy źdźbła, rdzę brunatną, mączniaka prawdziwego, septoriozę plew, fuzariozę kłosów septoriozę liści i brunatną plamistość liści. Średnie wymagania glebowe. Bardzo duża tolerancja na zakwaszenie gleby. Zalecana norma wysiewu: ok. 450 nasion/m2 czyli 200–220 kg/ha. Odmiana przydatna do siewów późnojesiennych (odmiana przewódkowa). |
|
|
|
Złoty Medal POLAGRA - PREMIERY 2016 dla najlepszej polskiej odmiany zbóż! |
IZERA - TRITICUM AESTIVUM VAR. IZERA
|
Odmiana przewódkowa.
Odznaczona medalem na Poznańskich Targach POLAGRA FARM 2014 Odmiana jakościowa (grupa A) Duża stabilność cech technologicznych przy zróżnicowanych warunkach pogodowych w poszczególnych latach. Wyjątkowo wysokie plonowanie na obszarze wschodniej Polski. Termin kłoszenia wczesny (wcześniejszy o 5–6 dniu w stosunku do odmiany Tybalt), dojrzewania dość wczesny. Rośliny średniowysokie – 95 cm, o dużej odporności na wyleganie. Odmiana charakteryzuje się wysoką odpornością na podstawowe choroby liści, szczególnie na rdzę brunatną. Wykazuje dobrą odporność na choroby podstawy źdźbła, mączniaka prawdziwego, brunatną plamistość liści, septoriozę liści i plew; wysoką – na fuzariozę kłosa. Tolerancja na zakwaszenie gleby średnia. Ziarno o dobrym wyrównaniu, MTZ średnia. Gęstość w stanie zsypnym duża do bardzo dużej. Zawartość białka wysoka, ilość glutenu duża do bardzo dużej. Wskaźnik sedymentacyjny duży do bardzo dużego. Wydajność mąki duża. Norma wysiewu: 400–500 nasion/m2, 170-200 kg/ha. |
Informacji o dostępności i lokalizacji poszczególnych odmian udzielają działy handlowe Zakładów Małopolskiej Hodowli Roślin Sp. z o.o.
Jęczmień jary
Jęczmień w światowej produkcji zbóż pod względem uprawy i wielkości zbiorów zajmuje 4 miejsce, po pszenicy, ryżu i kukurydzy. Ziarno jęczmienia znajduje wszechstronne zastosowanie jako wartościowa pasza dla zwierząt oraz surowiec w przemyśle spożywczym do produkcji kasz oraz piwowarskim i gorzelnianym. Jęczmień odznacza się wśród zbóż jarych większą niezawodnością plonowania, z uwagi na mniejszą wrażliwość na czynniki klimatyczne, przede wszystkim na niedostatek opadów i wzrastającą długość dnia.
ATICO - HORDEUM VULGARE VAR. ATICO
|
Odmiana o dość wczesnym terminie kłoszenia i dojrzewania. Ziarno oplewione z silnym zabarwieniem antocyjanowym dolnej plewki i białawej barwie warstwy aleuronowej. Wyrównanie ziarna średnie. Masa 1000 ziaren duża (średnio 56, 50g). Kłos półstojący, dwurzędowy, cylindryczny o średniej zbitości i długości, ze słabym nalotem woskowym. Wysokość roślin ok. 90 cm. Na pochwie liścia flagowego silny nalot woskowy. Uszka liścia flagowego słabo zabarwione antocyjanem. Plenność dobra. W badaniach COBORU w latach 2009–2010 odmiana charakteryzowała się najwyższym plonem spośród wszystkich badanych. Wykazuje dużą odporność na mączniaka, plamistości, pasiastość liści, rdzę jęczmienia oraz źdźbłową. Nadaje się do uprawy na terenie całego kraju. Polecana do wysiewu w gospodarstwach ekologicznych. Nie wymaga dodatkowego nawożenia azotowego dla uzyskania wysokiego plonu.
Norma wysiewu: 135–160 kg/ha (tj. 280–370 nasion/m2).
|
Informacji o dostępności i lokalizacji poszczególnych odmian udzielają działy handlowe Zakładów Małopolskiej Hodowli Roślin Sp. z o.o.
Owies
Owies to cenna roślina zbożowa ze względu na zastosowanie w żywieniu zwierząt, walory odżywcze dla ludzi i właściwości fitosanitarne w płodozmianach z udziałem zbóż. Szczególne znaczenie odgrywa w żywieniu koni. Stosunkowo wysoka zawartość białka 9,6–11,5% i tłuszczu 4,7% czynią go doskonałą paszą dla zwierząt roboczych i hodowlanych. Ostatnio upowszechniła się uprawa owsa na zieloną paszę, kiszonkę i susz zarówno w czystym siewie, jak i w mieszankach z roślinami strączkowymi.
HARNAŚ - AVENA SATIVA VAR. HARNAŚ
|
Szczególnie duża odporność na mączniaka prawdziwego, helmintosporiozę i septoriozę liści. Bardzo wysoka plenność na terenie całego kraju (w latach 2012–2013 - 102 % wzorca) Przeznaczony do uprawy na terenie całego kraju, na północno-zachodnio-nadmorskim obszarze uprawy owsa odmiana przewyższa plonowaniem najlepszą dotychczas uprawianą odmianę Bingo, na terenie środkowej Polski nie ustępuje jej w plonowaniu. Odmiana o późniejszym terminie kłoszenia, równomiernie dojrzewająca, żółtoziarnista. Masa 1000 nasion średnia, zawartość łuski na poziomie wzorca. Rośliny średniej wysokości o dobrej odporności na wyleganie( 7,5 w skali 9 stopniowej). Zalecana norma wysiewu: 400–500 nasion/m2 czyli 190–215 kg/ha.
Plonowanie owsa jarego HARNAŚ w rejonach glebowo-klimatycznych na tle wzorca (w % wzorca i dt*ha-1 w latach 2012 – 2013, dane COBORU), Odmiany wzorcowe: Krezus, Zuch, Bingo.
|
BOROWIAK - AVENA SATIVA VAR. BOROWIAK
Odmiana o wczesnym terminie kłoszenia i średnim terminie dojrzewania, żółtoziarnista, o średniej masie 1000 nasion o dobrym wyrównaniu i przeciętnym udziale łuski. Zawartość białka i tłuszczu w ziarnie dość duża. Zdrowotność roślin dobra, przy wyraźnie większej niż u innych odmian odporności na rdzę wieńcową i źdźbłową. Wysokość roślin średnia (ok. 97 cm). Odmiana przeznaczona do uprawy w całym kraju, z wyjątkiem wyżej położonych terenów górskich. Szczególnie korzystnie jest oceniana na północnym wschodzie. Plonuje dobrze lub bardzo dobrze. Wykazuje przeciętne wymagania glebowe. Odmiana reaguje znaczną zwyżką plonów na wczesny wysiew. Zalecana norma wysiewu to średnio 500 nasion/m2, tj. 180 – 200 kg/ha.
SIWEK - AVENA NUDA VAR. SIWEK
|
Owies nieoplewiony (nagi)
Odmiana o średnim terminie wiechowania i dojrzewania. Masa 1000 nasion wynosi ok. 27,8 g. Łuska stanowi 3,3%. Ziarno zawiera ok. 15,9% białka i 7,4% tłuszczu, a zatem więcej niż u odmian oplewionych. Podwyższona zawartość beta-glukanu w ziarnie owsa nagiego odgrywa ważną rolę w zapobieganiu miażdżycy - powoduje obniżenie stężenia LDL cholesterolu w surowicy krwi. Plon ziarna odmiany Siwek jest wyższy niż u innych odmian nieoplewionych o ok. 15%, a wzorcowym odmianom tradycyjnym ustępuje tylko o 5,5%. Wysokość roślin ok. 93 cm. Odporność na wyleganie wyższa od średniej z doświadczenia, podobnie odporność na mączniaka właściwego, helmintosporiozę i septoriozę liści. Odmiana przeznaczona do wysiewu na terenie calego kraju, przeciętnie tolerancyjna na zakwaszenie gleby. Zalecana obsada roślin: 400–550 szt/m2. Ilość wysiewu 145–185 kg/ha. Nie reaguje obniżką plonu na późniejszy wysiew. Odmiany owsa nieoplewionego silnie reagują na nawożenie azotem, zarówno wzrostem plonu, jak i zwiększeniem zawartości białka w ziarnie.
Przygotowanie gleby:
Uprawę wykonuje się w dwóch terminach: jesienią i wiosną. Jesienią – w celu spulchnienia wierzchniej warstwy gleby, co sprzyja magazynowaniu wody przez okres zimy. Wiosną – w celu przygotowania gleby pod zasiew. Jesienią wykonuje się orkę przedzimową lub podorywkę i orkę przedzimową. Samą orkę stosuje się po roślinach późno schodzących z pola: burakach, ziemniakach i poplonach ścierniskowych. Po przedplonach zbieranych wcześniej, wykonuje się podorywkę z jej bronowaniem, a dopiero późną jesienią – orkę przedzimową. W celu maksymalnego ograniczenia strat wodnych w glebie wiosenne uprawy przedsiewne należy ograniczyć do niezbędnego minimum tzn. włóka + płytka uprawa agregatem (5–6 cm) lub wykonać bezpośrednio siew agregatem uprawowo-siewnym. Nawożenie:
Wysokość nawożenia mineralnego zależna jest od przedplonu, zasobności gleby i przewidywanego plonu. Orientacyjne dawki nawozów powinny wynosić 50–90 kg N, 35–70 kg/ha P2O5 i 60–100 kg/ha K2O. Przyjmując nawożenie 90 kg/ha N, należy zastosować 2/3 dawki przedsiewnie i 1/3 pogłównie w fazie strzelania w źdźbło. Nawozy fosforowe i potasowe stosuje się przed siewem w całości. Muszą być dobrze wymieszane z warstwą orną gleby. Wśród roślin zbożowych owies ma największe wymagania w stosunku do magnezu (20–25 kg/ha MgO). Wapnowanie należy stosować regularnie, co 4 lata, w zmianowaniu stosując: na gleby cięższe – wapno palone, a na gleby lżejsze – wapniak mielony. Siew: Wczesny wysiew zapewnia roślinom więcej wody znajdującej się w glebie, przedłuża ich okres wegetacji, a tym samym okres pobierania pokarmów. Stąd też siewy jak najwcześniejsze są bardzo korzystne. Wśród zbóż jarych, pszenica i owies najsilniej reagują obniżeniem plonów na opóźniony siew. Siew owsa należy wykonać jak najwcześniej, zaraz po obeschnięciu roli. Opóźnienie terminu siewu poza pierwszą dekadę kwietnia powoduje obniżkę plonu ziarna. Prawidłowość ta nie dotyczy owsa nieoplewionego. Zmianowanie: Dla owsa dobrym przedplonami są: buraki cukrowe i pastewne, kukurydza uprawiana na ziarno i kiszonkę, późne odmiany ziemniaków, wieloletnie rośliny motylkowe przyorane późną jesienią, późno dojrzewające rośliny strączkowe, a także poplony ścierniskowe. |
Informacji o dostępności i lokalizacji poszczególnych odmian udzielają działy handlowe Zakładów Małopolskiej Hodowli Roślin Sp. z o.o.
Pszenżyto jare
Pszenżyto ozime jest zbożem o dość dużych wymaganiach wodnych i reaguje spadkiem plonu w latach o mniejszej ilości opadów, szczególnie na glebach lżejszych. Największe wymagania wodne występują od fazy krzewienia, poprzez fazę strzelania w źdźbło, do kłoszenia się. Nadmiar wody w okresie formowania i dojrzewania ziarna sprzyja rozwojowi chorób grzybowych i porastaniu ziarna.
Poszczególne odmiany charakteryzują się różną zimotrwałością, ale większość z nich dobrze zimuje na terenie całego kraju. Pszenżyto lubi równomierne i umiarkowane opady i jest wrażliwe na przebieg pogody. Potencjalne możliwości plonowania pszenżyta są większe jak pszenicy i żyta, ponieważ w kłosie wytwarza się większa ilość kwiatów, jednak o wysokim plonie decydują dobre warunki pogodowe, glebowe i doskonała agrotechnika, w tym nawożenie. Na bardzo dobrych glebach, ze względu na cenę ziarna, bardziej opłacalna jest uprawa pszenicy.
Poszczególne odmiany charakteryzują się różną zimotrwałością, ale większość z nich dobrze zimuje na terenie całego kraju. Pszenżyto lubi równomierne i umiarkowane opady i jest wrażliwe na przebieg pogody. Potencjalne możliwości plonowania pszenżyta są większe jak pszenicy i żyta, ponieważ w kłosie wytwarza się większa ilość kwiatów, jednak o wysokim plonie decydują dobre warunki pogodowe, glebowe i doskonała agrotechnika, w tym nawożenie. Na bardzo dobrych glebach, ze względu na cenę ziarna, bardziej opłacalna jest uprawa pszenicy.
Informacji o dostępności i lokalizacji poszczególnych odmian udzielają działy handlowe Zakładów Małopolskiej Hodowli Roślin Sp. z o.o.
